یک فرد عادی می تواند ۷ (۲±) آیتم را در حافظه کاری خود نگه دارد. {یعنی بین ۵ تا ۹ آیتم}
نکات
- از "عدد جادویی ۷" برای توجیه محدودیت‌های غیرضروری دیزاین استفاده نکنید.
- برای کمک به کاربرها در پردازش، درک و به‌خاطرسپاری آسان، محتوا را به تکه‌های کوچک‌تر، دسته‌بندی کنید.
- به یاد داشته باشید که ظرفیت حافظه کوتاه‌مدت افراد، بر اساس دانش قبلی و پس‌زمینه موقعیتی آنها متفاوت است.
خاستگاه
در سال ۱۹۵۶، “جورج میلر” اظهار کرد که دامنه‌ی حافظه لحظه‌ای و قضاوت مطلق، به حدودا ۷ تکه اطلاعات محدود می‌شود. واحد اصلی اطلاعات، بیت است که طبق تعریف، مقدار داده لازم برای انتخاب بین دو گزینه شبیه به هم می‌باشد. به همین ترتیب، ۴ بیت اطلاعات، تصمیمی بین ۱۶ گزینه باینری (۴ تصمیم باینری متوالی) می‌باشد. نقطه‌ای که در آن سردرگمی باعث قضاوت نادرست می‌شود، ظرفیت کانال نام دارد؛ یعنی مقدار بیت‌هایی که می‌توانند از طریق یک کانال در یک زمان مشخص، منتقل شوند.