یک مدل فشرده بر اساس آنچه ما فکر می کنیم در مورد یک سیستم و نحوه عملکرد آن می دانیم.
مدل‌های ذهنی یک مفهوم روانشناسی است که به طور نزدیک با قانون جیکوب مرتبط است.
نکات
- ما یک مدل کاری در ذهن خود در مورد آنچه فکر می کنیم در مورد یک سیستم می دانیم، به ویژه در مورد نحوه عملکرد آن، شکل می دهیم و سپس آن مدل را در موقعیت های جدیدی که سیستم مشابه است، به کار می بریم.
- طراحی‌ها را با مدل‌های ذهنی کاربران مطابقت دهید تا تجربه آنها را بهبود بخشید. این به آنها اجازه می‌دهد تا به راحتی دانش خود را از یک محصول یا تجربه به دیگری منتقل کنند، بدون نیاز به صرف زمان برای درک نحوه کارکرد سیستم جدید.
- تجربه‌های خوب کاربری زمانی ممکن است که طراحی یک محصول یا خدمات با مدل ذهنی کاربر هماهنگ باشد. به عنوان مثال وبسایتهای تجارت الکترونیک را در نظر بگیرید که از الگوها و قراردادهای یکسانی مانند کارت‌های محصول، سبدهای خرید مجازی و فرآیندهای تسویه حساب استفاده می‌کنند تا با انتظارات کاربران سازگار باشند.
- وظیفه کاهش فاصله بین مدل‌های ذهنی خودمان و مدل‌های ذهنی کاربران یکی از بزرگترین چالش‌هایی است که با آن مواجه هستیم، و برای رسیدن به این هدف از روش‌های مختلف تحقیق کاربر (مانند مصاحبه با کاربران، شخصیت‌ها، نقشه‌های سفر، نقشه‌های همدلی) استفاده می‌کنیم.
خاستگاه
ایده مدل ذهنی در اصل توسط روانشناس کنت کریک در کتاب ماهیت توضیح (۱۹۴۳) مطرح شد. او پیشنهاد داد که مردم در ذهن خود یک مدل کوچک از چگونگی کارکرد جهان حمل می‌کنند. این مدل‌ها برای پیش‌بینی رویدادها، استدلال و شکل‌گیری توضیحات استفاده می‌شوند.